ตัวฉัน ความรัก กับนาฬิกา


เครดิตภาพ : piaget.com


ตัวฉัน ความรัก กับนาฬิกา

ประมาณหนึ่งปีแล้ว... ที่ฉันไม่ได้ใส่นาฬิกาที่ข้อมือของฉัน
ฉัน...ซึ่งเป็นคนที่ติดนาฬิกามาก...
หากวันใด... ฉันไม่ได้ใส่นาฬิกา ก็ไม่รู้เหมือนกันนะว่า มันคือความเคยชิน หรือว่าอะไร
เพราะฉันก็ยังคงเผลอยกข้อมือขึ้นมาดูเหมือนเดิม แต่มันก็คือข้อมือเปล่าๆ ของฉันนั่นเอง
และทุกครั้งที่เป็นอย่างนั้น ฉันจะรู้สึกเก้อเขิน อายเหมือนกัน... บวกกับความผิดหวัง
ภายใต้จิตสำนึกของฉัน... มันเหมือนกับว่า..ชีวิตฉันขาดสิ่งสำคัญสิ่งหนึ่งไป

ในชีวิตฉัน...ใช้นาฬิกาอยู่ไม่กี่เรือน แต่... แต่ละเรือนจะอยู่กับฉัน จนกระทั่งมันพังจากฉันไป
ฉันจะใช้นาฬิกาทีละเรือนๆ ไม่เคยเลย..ที่ฉันจะมีนาฬิกาหลายเรือนในเวลาเดียวกัน

เรือนแรก... เป็นนาฬิกาที่ฉันจดจำได้เป็นอย่างดี ฉันเก็บเงินซื้อมันด้วยตัวเอง
มันอยู่กับฉันนานทีเดียว จนมันพังจากฉันไป

เรือนสุดท้าย... เป็นของขวัญวันรับปริญญาจากแม่ฉันเอง
ฉันรักมันมากนะ เพราะจำได้ว่า ตั้งแต่เกิดมา ฉันได้ของขวัญชิ้นนี้เป็นชิ้นที่สองจากแม่
ชิ้นแรก คือ ของขวัญวันเกิด เป็นโคมไฟธรรมดาๆ มีตุ๊กตาอยู่ที่ฐานโคมไฟ รู้สึกตอนนั้นฉันอายุได้ 13 ปี
แม่คงทนเห็นฉันใช้โคมไฟที่ทำขึ้นเองไม่ไหวมั้ง
แต่ฉันดีใจมากเลยนะ เชื่อไหม ทุกวันนี้ โคมไฟนั่นก็ยังอยู่ ฉันยังใช้งานมันเหมือนเดิมทุกอย่าง ตอนนี้ก็ผ่านไป 14 ปีแล้วล่ะ
นอกจากสภาพที่ดูเก่าลงๆ  ก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง แม้แต่หลอดไฟ ก็ยังหลอดเดิม
ฉันเคยคิดนะว่า ถ้าหลอดมันเสีย ฉันก็ไม่ซ่อมหรอก ฉันอยากให้มันอยู่สภาพเดิมแบบนี้ทุกอย่าง

ตอนนี้... นาฬิกาเรือนสุดท้ายที่ฉันมี มันไม่เดินแล้วล่ะ
หนึ่งปีมาแล้ว ที่มันวางอยู่นิ่งๆ และหนึ่งปีแล้วที่ฉันไม่ได้ใส่นาฬิกาไปไหนมาไหนเหมือนแต่ก่อน...

ถามว่าทำไม ฉันไม่ซ่อมมันล่ะ??
คำตอบของฉันก็คือ ความจริงมันก็แค่ถ่านหมด เท่านั้นเอง...
แต่ฉันอยากให้มันอยู่สภาพเดิม ไม่อยากให้มีอะไรหายไปหรือมีอะไรใหม่มาแทนที่
มันคือของขวัญจากแม่ฉัน ฉันอยากเก็บไว้อย่างนี้ ในสภาพเดิมทุกอย่าง

ถามว่าทำไม ฉันไม่ซื้อใหม่ล่ะ??
คำตอบของฉันก็คือ นาฬิกาแต่ละเรือนที่เข้ามาในชีวิตฉัน มาแล้วก็จากฉันไป
ฉันที่รักมันมาก แต่กลับต้องเสียมันไป ฉันคงไม่อยากพบกับความเสียใจอย่างนี้อีก

ความฝันของฉัน คือ อยากได้นาฬิกาที่สามารถอยู่กับฉันได้นานและดี เหมาะสมกับฉัน
ฉันว่านาฬิกาก็เหมือนกับความรัก..นั่นเอง
ฉันเฝ้ามองมันทุกวัน มีความสุขที่เห็นมันยังอยู่กับฉัน...
แต่ภายใต้จิตสำนึก ก็คิดว่า มันจะจากฉันไปเมื่อไร ฉันเฝ้าระวัง ทะนุถนอม บอกกับมันเสมอว่า ฉันรักมันมากนะ
ฉันไม่รู้หรอกว่า มันจะเข้าใจภาษารักของฉันหรือเปล่า
ฉันอยากให้มันอยู่กับฉันนานที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ และฉันเสียใจทุกครั้งที่มันจากฉันไป...

แต่หนึ่งปีที่ผ่านมา...ฉันก็ได้เรียนรู้อะไรใหม่ๆ นะ...นั่นคือ

ถ้าฉันลืมตา... นั่นคือเวลาเช้า ที่ฉันจะต้องเตรียมตัวไปทำงาน 
ถ้าฉันถึงที่ทำงาน... นั่นคือเวลา 9.30 น.
ถ้าฉันเห็นพี่ๆ ที่ทำงาน พากันเดินถือกระเป๋าเงินออกนอกห้องทำงาน... คือเวลา 12.00 น.
ถ้าฉันเห็นพี่ๆ เดินกลับมาพร้อมกับบ่นว่าร้อนจัง คือ เวลา 13.00 น.
ถ้าฉันเห็นพี่ๆ ถือกระเป๋าสะพายเดินกลับบ้าน คือ เวลา 16.30 น.นั่นหมายถึงอีกหนึ่งชั่วโมงฉันก็จะได้กลับบ้าน
ถ้าฉันเห็นคำว่า ไปรวม...นะ คือเวลาใกล้ 18.00 น. (คนที่อยู่ต่างประเทศพิมพ์ข้อความมาหา)
ถ้าฉันเห็นคำว่า นอนหลับฝันดี คือเวลาใกล้ 20.30 น. หรือใกล้ 22.00 น. นั่นคือเวลาที่ฉันเองก็ต้องกลับบ้านได้แล้วเช่นกัน (คนที่อยู่ต่างประเทศพิมพ์ข้อความมาหา)
ถ้าฉันหลับตานอน นั่นคือ เวลาประมาณ 02.00 น.-03.00 น.

ฉันสามารถดำเนินชีวิตอยู่ได้ โดยไม่มีนาฬิกาที่ข้อมือ....
ทั้งๆ ที่เมื่อก่อนฉันจะหงุดหงิดมาก หากฉันไม่ได้ใส่มันไปไหนมาไหนด้วย
ฉันอาจจะคาดคะเนผิดไปบ้าง ไม่ตรงบ้าง แต่ก็พอจะใกล้เคียง

เหมือนฉันเรียนรู้ที่จะอยู่คนเดียว ไม่จำเป็นต้องมีความรัก ฉันก็สามารถดำรงชีวิตอยู่ได้...
แต่ฉันก็ไม่เถียงหรอกนะว่า การมีนาฬิกาที่ข้อมือ มันย่อมจะดีกว่า การคาดคะเนเอาเอง

แต่ถ้าหากฉันต้องรับรู้ว่า ฉันจะต้องเสียมันไปอีก ฉันยอมที่จะคาดคะเนเวลาเอาเองดีกว่า...
มันไม่เจ็บปวด นาฬิกามันก็เหมือนความรัก ที่มาแล้วก็จากฉันไป...ครั้งแล้วครั้งเล่า
จนตอนนี้ฉันเองก็ยังไม่กล้า... กับการคิดจะมีนาฬิกาเรือนใหม่

ตอนนี้ ข้อมือของฉัน ก็ยังว่างเปล่า...
ฉันยังหวังว่า... สักวันฉันจะสามารถค้นหานาฬิกาที่ดีและเหมาะสมกับฉัน อยู่กับฉันตลอดไป
....
หวังว่า...สักวันฉันคงจะได้พบ...
..
.


เขียนโดย นางฟ้าสีดำ กับซาตานสีขาว



ใครนำข้อความไปใช้ให้เครดิตด้วยนะคะ
----------------------------------------------------------
My Blog
เรื่องย่อซีรีส์ : https://reuangyor-series.blogspot.com/
นางฟ้าเดินดิน : https://rainliliesbyearthangelgarden.blogspot.com/
The Reason Why Is : https://thersyis.blogspot.com/
การศึกษาทางไกล DLTV : https://distancelearningforu.blogspot.com/

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

บทความที่ได้รับความนิยม

รายการอัพเดทล่าสุด

บล๊อคของฉัน

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------